Denne dokumentarfilmen er lagd opp på same måten som dei tallause opplesingskveldane Halldis Moren Vesaas hadde halde over heile landet gjennom meir enn førti år. I filmen les ho opp 22 eigne dikt - frå den første diktsamlinga "Harpe og dolk" til den siste ho skreiv før ho døydde, "Livshus". Forfattaren fortel og om sitt eige liv - som barn i eit rikt miljø i Trysil, som ung debuterande kvinne og som moden forfattar og ektemake til Tarjei Vesaas, busett i Vinje i Telemark. Ho fortel om tilblivinga av dikta ho les og om sitt store arbeid som gjendiktar og omsetjar for teatret.